یک خودرو از تعداد زیادی اجزای مکانیکی تشکیل گردیده که شامل شاسی، موتور، مجموعه ی فرمان، مجموعه ی ترمز و لیست بی پایانی از اجزای دیگر است. با این حال، جدایی ناپذیرترین و مهم ترین بخش وسیله نقلیه بعد از موتور خودرو، ترمزها هستند. ترمزها نقش بسیار مهمی در کاهش سرعت خودرو ایفا می کنند تا وسیله نقلیه را به حالت سکون درآورند. مجموعه ترمز خودرو نیز به دو بخش تقسیم می شود که شامل ترمزهای محور عقب و جلو و ترمز دستی می شود.
ساختار و کاربرد
این ترمز، که به عنوان ترمز اضطراری نیز شناخته می شود، به اشتباه چنین تعبیر می شود که به ابزار هیدرولیک انتقال نیرو متصل است، در حالی که توسط یک کابل فلزی (با کشش بالا) به چرخ های عقب متصل می شود. این کار برای جلوگیری از فجایع ناشی از خرابی ترمز هیدرولیک (یا ترمزهای پنوماتیک در خودروهای سنگین) است.
ترمز دستی مانند یک قفل عمل می کند که معمولاً برای ثابت نگه داشتن وسیله نقلیه استفاده می شود. گاهی اوقات برای جلوگیری از غلتیدن وسیله نقلیه در زمانی که راننده برای کار با پدال های کلاچ و گاز به هر دو پا نیاز دارد، استفاده می شود. ترمزهای دستی خودرو معمولاً از یک کابل تشکیل گردیده که در یک طرف مستقیماً به مکانیزم ترمز و در طرف دیگر، به یک اهرم دستی یا یک دستگیره کششی که در زیر و نزدیک ستون فرمان قرار دارد، و یا یک پدال (با پا) که فاصله زیادی از سایر پدال‌ها دارد، متصل است.
مکانیسم ترمز دستی
اگرچه ترمز دستی گاهی اوقات به عنوان ترمز اضطراری هم شناخته می شود، اما استفاده از آن در شرایطی که ترمز پایی هنوز فعال است، احتمالاً تعادل ترمز خودرو را به شدت بر هم می زند و احتمال از دست دادن کنترل خودرو را به شدت افزایش می دهد. ترمز دستی بیشتر روی چرخ های عقب کار می کند که باعث کاهش کشش در هنگام ترمزگیری می شود. و اساساً برای استفاده در جایی که ترمز پایی معمولی کار نمی کند. (که در صورت خرابی مکانیکی اتفاق می افتد یا زمانی که ترمز پایی آسیب دیده است)، در نظر گرفته شده است. سیستم‌های ترمز مدرن معمولاً بسیار قابل اعتماد هستند و مجهز به سیستم‌های هیدرولیک دو مداره و سیستم‌های حسگر سیال کم ترمز هستند. به این معنی که ترمز دستی به ندرت برای توقف وسیله نقلیه در حال حرکت استفاده می‌شود.
اگر اهرم ترمز دستی را باز کنیم، یک چرخ دنده (مانند قرقره دندانه دار متصل به چرخ عقب دوچرخه) پیدا می شود. و به گونه ای طراحی شده اند که با کشیدن یک اهرم، کفشک ترمز (لنت ترمز) محکم به سمت درام یا دیسک ترمز فشار داده می شود و در نتیجه چرخ ها را نگه می دارد. اساساً کار ترمز دستی بر اساس قانون سوم حرکت نیوتن است (هر عمل عکس العملی برابر و مخالف دارد). ترمزها تمایل دارند یک نیروی واکنشی عمل کنند و اهرم را فرو بریزند. این جایی است که چرخ دنده نقش خود را ایفا می کند. یک پین در اهرم برای قفل کردن آن با یک چرخ دنده ثابت استفاده می شود. به همین دلیل است که دکمه روی آن را فشار می دهیم تا ترمز دستی را آزاد کنیم.